'अजातशत्रु' कविता का का.भरत यादव ने मराठी भाषा में और का. बलराम तिमल्सिना ने नेपाली भाषा में अनुवाद किया हैI प्रस्तुत हैं दोनों अनुवाद :

****

अजातशत्रू/ कविता कृष्णपल्लवी

ज्यांचा कुणी शत्रू नसतो

त्यांची कुठली बाजू नसते.

ज्यांचा कुणी शत्रू नसतो

ते कुणाचे मित्र नसतात.

ते कधी सत्य आणि न्यायाच्या बाजूने

उघडपणे उभे राहात नाहीत 

आणि

जे गैर आहे त्याला गैर म्हणण्याची 

जोखीम उचलत नाहीत.

ते मारेकर्‍याच्या सन्मानार्थ आयोजित सभेमधून उठून 

त्या व्यक्तीच्या शोकसभेत जातात 

ज्याची हत्या झालेली असते 

आणि 

क्रांती व शांतीची आर्त हाक असलेली 

एक कविता लिहिल्यानंतर 

फॅसिस्ट आणि 

हुकूमशहांकडून पुरस्कार स्विकारण्यासाठी जातात.

जे सर्वप्रिय आणि अजातशत्रू असतात

ते खरेतर धूर्त,

स्वार्थी आणि प्रचंड थंड,

क्रूर आणि घाबरट लोक असतात.

संताची निर्विकार मुद्रा धारण केलेले

निरंतर मानवता,करूणा आणि शांती 

याबद्दल 

बोलणारे असे लोक

लांडग्यासारखे कपटी असतात.

ज्यांचा कुणी शत्रू नसतो

ते खरेतर न्याय आणि 

माणुसकीचे

शत्रू असतात.

मराठी अनुवाद~भरत यादव

************************

अजातशत्रु !

जसको कोही सत्रु हुदैन 

उसको कुनै पक्ष हुदैन ।

जसको कोही सत्रु हुदैन 

ऊ कसैको मित्र हुदैन ।

ती कहिलै सत्य र न्यायको पक्षमा 

खुलेर उभिदैनन् 

अनि, गलतलाई गलत भन्ने खतरा मोल्दैनन् ।

ती हत्याराको सम्मानमा आयोजित सभाबाट उठेर

त्यस व्यक्तिको शोकसभामा जान्छन् 

जसको त्यही हत्याराबाट हत्या भएको हुन्छ ।

अनि, क्रान्ति र शान्तिको 

आतुर पुकारले भरिएको 

कविता लेखिसकेपछि 

फासिस्ट तथा तानाशाहको हातबाट 

पुरस्कार थाप्न जान्छन् ।

जो सर्वप्रिय तथा अजात शत्रु हुन्छन् 

ती बास्तवमै धूर्त, स्वार्थी 

चिसा ,क्रुर र कायर खाले 

मानिस हुने गर्छन् ।

सन्तको निर्विकार मुद्रा ओढेका 

लगातार मानवता,करुणा 

र शान्तिका कुरा गर्ने यस्ता मानिस 

ब्वाँसाजस्ता धूर्त हुन्छन् ।

जसका कोही सत्रु हुदैनन् 

ती यथार्थमा न्याय तथा मनुष्यताका सत्रु हुन्छन् ।

नेपाली अनुवाद~बलराम तिमल्सिना

********************

मूळ हिंदी कविता

अजातशत्रु

जिनका कोई शत्रु नहीं होता

उनका कोई पक्ष नहीं होता I

जिनका कोई शत्रु नहीं होता

वे किसी के मित्र नहीं होते I

वे कभी सच के और न्याय के पक्ष में

खुलकर खड़े नहीं होते

और ग़लत को ग़लत कहने का

जोखिम नहीं मोल लेते I

वे हत्यारे के सम्मान में आयोजित सभा से

उठकर

उस व्यक्ति की शोकसभा में चले जाते हैं

जिसकी हत्या हुई रहती है

और क्रांति और शांति की 

आतुर पुकार भरी एक कविता लिखने के बाद

फ़ासिस्टों और तानाशाहों से

पुरस्कार लेने चले जाते हैं I

जो सर्वप्रिय और अजातशत्रु होते हैं

वे दरअसल धूर्त, मतलबी और

बेहद ठण्डे, क्रूर और कायर किस्म के

लोग हुआ करते हैं I

संत की निर्विकार मुद्रा ओढ़े हुए

निरंतर मानवता, करुणा और शान्ति की

बातें करने वाले ऐसे लोग

भेड़िये जैसे मक्कार होते हैं I

जिनका कोई शत्रु नहीं होता

वे दरअसल न्याय और मनुष्यता के

शत्रु होते हैं I

🍁

©कविता कृष्णपल्लवी